Same-sex marriages, customary law, and insolvency

Abstract

In hierdie aantekening word artikel 21 van die Insolvensiewet 24 van 1936, in die besonder soos dit toepassing vind op paartjies van dieselfde geslag wat hulle huwelik in ooreenstemming met hulle kultuur onderhandel en gesluit het. Die aantekening fokus veral daarop of artikel 21 van toepassing is op insolvente skuldenaars in ʼn burgerlike verbintenis ingevolge die Wet op Burgerlike Verbintenisse 17 van 2006, en wat begerig is dat hulle verbintenis of huwelik erken moet word ingevolge die Wet op Erkenning van Gebruiklike Huwelike 120 van 1998. Die aangeleentheid word bespreek of artikel 21 van toepassing is op insolvente skuldenaars wat nie in ʼn burgerlike verbintenis staan nie, maar wat ʼn gebruiklike huwelik aangegaan het deurdat hulle lobolo betaal het, geskenke uitgeruil, en hulle verbintenis ooreenkomstig die inheemse gewoontereg bevestig het. Laastens ondersoek ek of artikel 21 van toepassing sal wees op ʼn poligame selfdegeslag gebruiklike huwelik. My gevolgtrekking is dat die definisie van “gade” in artikel 21(13) van die Insolvensiewet nie tussen lewende gewoontereg en amptelike gewoontereg onderskei nie, en dat dit bloot na enige gebruik verwys. Die bedoeling blyk dus te wees dat artikel 21 bestem was om van toepassing te wees op alle huwelike wat ooreenkomstig enige gebruik in Suid-Afrika gesluit is, ingevolge wetgewing al dan nie. ʼn Moeiliker kwessie wat uitgelig word, is egter die hantering van ʼn poligame selfdegeslag gebruiklike huwelik.