Abstract:
Ingevolge artikel 229 van die Wet op Belastingadministrasie 28 van 2011, kan belastingpligtiges
wie se belastingsake buite orde is die Kommissaris deur middel van die vrywilligeopenbaarmakingsprogram,
ingevolge waarvan die belastingpligtige kwytskelding van
kriminele vervolging, nie-nakomingsboetes en onderstellingsboetes kan verkry, nader,
mits die belastingpligtige met die hele sak patats vorendag kom. Ingevolge die vrywilligeopenbaarmakingsprogram
is die Kommissaris nie by magte om rente op die ooreengekome
belastingbedrag verskuldig terug te skryf nie. Belastingpligtiges wat nie van die
vrywillige-openbaarmakingsprogram gebruik maak nie mag die Kommissaris om kwytskelding
van nie-nakomingsboetes, onderstellingsboetes sowel as rente nader. Gevolglik
onderskei die Wet op Belastingadministrasie tussen belastingpligtiges wat van die
vrywillige-openbaarmakingsprogram gebruik maak en die wat nie daarvan gebruik maak
nie. Dit blyk dat belastingpligtiges wat nie van die vrywillige-openbaarmakingsprogram
gebruik maak nie, moontlik beter af is as diegene wat wel van die program gebruik maak.
Hierdie artikel ondersoek die grondwetlikheid van die onderskeid deur, onder andere, die
reg op gelykheid, die reg op eiendom, die reg op billike administratiewe optrede en die
reg op toegang tot die howe te bespreek.
