Abstract:
Ingevolge die Wet op die Suid-Afrikaanse Reserwebank 90 van 1989 en soos daarna
bevestig in die Grondwet, 1996 is die primêre doelwit van die Reserwebank as Suid-Afrika
se sentrale bank die beskerming van die waarde van die geldeenheid van die Republiek in
die belang van gebalanseerde en volhoubare ekonomiese groei in Suid-Afrika. Alhoewel die
Reserwebank ook de facto verantwoordelik was vir finansiële stabiliteit in Suid-Afrika word
daar nêrens in voormelde wetgewing uitdruklik gemeld dat die bevordering en handhawing
van finansiële stabiliteit 'n doelwit van die Reserwebank is nie. Die wêreldwye finansiële
krisis (WFK) van 2008 het egter 'n paradigmaskuif ten opsigte van finansiële regulering
meegebring wat die bevordering en handhawing van finansiële stabiliteit na die voorgrond
geskuif het as regulatoriese doelwit. Alhoewel Suid-Afrika die 2008 WFK met relatiewe
welslae trotseer het in vergelyking met onder andere die VSA, het Suid-Afrika as lid van
die G20 hom nietemin verbind tot hervorming van sy huidige sektorale benadering tot
finansiële regulering. Die gevolg was'n besluit om die bestaande regulatoriese model te
vervang met 'n aangepaste weergawe van die Twin Peaks-model wat redelik byval gevind
het in verskeie ander G20-lande. Die eerste fase van infasering van Twin Peaks in Suid-
Afrika word gefasiliteer deur die Finansiële Sektor Reguleringswet 9 van 2017 wat die
argitektuur vir die Suid-Afrikaanse Twin Peaks-model in plek stel. In hierdie nuwe reguleringsbedeling
word 'n uitdruklike en omvattende finansiële stabiliteitsmandaat aan die
Reserwebank verleen. Hierdie bydrae ondersoek hierdie omskrewe finansiële stabiliteitsmandaat
van die Reserwebank en die bevoegdhede en funksies van die sentrale bank in
hierdie verband asook die maatreëls ten opsigte van samewerking met ander reguleerders
en staatsorgane ten einde hierdie mandaat effektief uit te voer.
