Die ekologie van die Buphaginae in Suidelike Afrika

Abstract

'n Hipotese oor die moontlike ontstaan van 'n verpligte simbiotiese verhouding van die Buphaginae met sekere soogdierspesies is geformuleer. Die gespesialiseerde leefwyse van hierdie subfamilie het noodwendig veroorsaak dat hul huidige status en verspreiding drasties verander het. Dit wil voorkom asof Buphagus africanus uitgesterf is suid van die Limpoporivier en dat sowel die verspreiding as getalle van B. erythrorhynchus noemenswaardig afgeneem het. 'n Totaal van 21 641 bosluise is gevind in 53 mae van B. erythrorhynchus wat ontleed is en hierdie bosluise was vir 52,3% van die massa van die herkenbare maaginhoud verantwoordelik. Die genera Boophilus en Rhipicephalus was gesamentlik verantwoordelik vir 89,8% van die totale getalle bosluise wat benut is. In gekontroleerde eksperimente met voels in gevangenskap is ook 'n voorkeur vir Boophilus en R. appendiculatus aangetoon. In soortgelyke eksperimente is ook bepaal dat bosluise betekenisvol beheer word. Daar is vasgestel dat die beheer vir nimfe, larwes en volwassenes van Boophilus - 59,8%, 36,9% en 97%, onderskeidelik, is. In eksperimente in gevangenskap is oak gevind dat bosluise wat met chloromethiuron enamitrazbehandel is, geen nadelige uitwerking op die voels het nie. Vyftien monsters van voedsel wat aan die kuikens gevoer is, is versamel en ontleding hiervan het daarop gedui dat bosluise 43,6% van die totale massa uitmaak in vergelyking met Diptera (19,4%} en hare en weefsel (35,0%). Deur waarnemings is bepaal dat die onverdraagsaamheid van sekere soogdierspesies die soogdierverhoudings van B. erythrorhynchus kan beinvloed. By die waterbok, basterhartbees en steenbok wil <lit voorkom asof hierdie afwerende gedrag die rede is waarom die voels n1e met hierdie spesies assosieer nie. By die soogdiere waarmee 11 die voels wel assosieer, wil dit voorkom asof daar 'n verband 1s tussen die versorgingsgedrag en die afwerende gedrag wat deur die spesie getoon word en dat soogdiere wat aan dieselfde familie behoort, eenderste afwerende reaksies toon. In die geval van die rooibok is bepaal dat faktore soos die aktiwiteite van die voels, die getal voels wat met die rooibok assosieer, die aktiwiteit van rooibok en die tyd van die dag die afwerende gedrag kan beinvloed. Die benutting van 16 soogdierspesies deur B. erythrorhynchus is bestudeer en daar 1s bepaal dat die verskillende soogdiersimbionte verskillen<l benut word. Faktore wat hier 'n rol speel, is moontlik die morfologie van die simbionte, die beskikbare voedsel en onverdraagsaamheid van die simbionte. In 'n ekologiese studie van B. erythrorhynchus is bepaal dat die verspreidingspatroon enersyds deur die verspreiding en andersyds deur die konsentrasies van die soogdiersimbionte beinvloed word. In Suid-Afrika is bepaal dat die hoogste renostervoelkonsentrasie 1n die Hluhluwe/Corridor/Umfolozi-kompleks is, met 0,0023 voels/ha. Studies in vier natuurreservate het daarop gedui dat daar 'n voorkeur vir sekere soogdierspesies bestaan en dat in die afwesigheid van 'n voorkeurspesie die volgende spesie in die rangorde bcnut word. In landbougebiede is bepaal dat faktore soos die getalle van sowel gedomestiseerde as ongedomestiseerde simbionte en die gebruiksfrckwcnsie van en tipe akariendoder wat aan8ewend word, moontlik die ekologie van B. erythrorhynchus beinvloed.