To fell or not to fell : the impact of NEMBA on the rights and obligations of a usufructuary

Abstract

Vruggebruiker is geregtig op die gebruik en genot van objekte waaroor die vruggebruik gevestig is asook die reg om die vrugte daarvan te trek. In die geval waar die vruggebruik oor kollektiewe saak gevestig word, moet die vruggebruiker verseker dat die geheel konstant bly. In die geval van bome tref die gemenereg onderskeid tussen silva caedua (kaphout) wat vir brandhout afgekap mag word en silva non caedua (nie-kaphout) wat nie afgekap mag word nie. In hierdie artikel voer ek aan dat hierdie pragmatiese onderskeid, wat getref word op grond van die tempo waarteen die onderskeie bome groei, onvolledig is omdat dit nie omgewingsfaktore oorweeg nie. Ek voer aan dat die omskrywing van silva caedua en silva non caedua uitgebrei moet word om onderskeidelik vreemde en indringende asook bedreigde en beskermde spesies soos omskryf in die Nasionale Omgewingsbestuur: Biodiversiteit Wet 10 van 2004 in te sluit. Ek oorweeg daarna hoe die verpligting van die vruggebruiker om die objek salva rei substantia terug te besorg na afloop van die serwituut deur hierdie ontwikkeling beïnvloed word.