The relationship between knowledge dissemination and organisational performance in the construction industry

Abstract

Transferring knowledge within an organisation is essential for the future success of the company. The ability of an organisation to harness knowledge and produce value from it partly defines an organisation’s road towards success. Currently, organisations employ a diverse stratum of individuals who represent various generational cohorts. Increased mobility of employees in today’s workplace has become a reality that may present benefits but equally pose huge challenges. If mechanisms are not put in place to manage the knowledge resident in the mobile workforce population, it would inadvertently result in substantial corporate memory loss. Certainly this will not augur well for the overall performance of the organisation. Knowledge management has therefore become an important ingredient of the success of organisations as it allows for knowledge to be retained within the organisation rather than be resident only among employees. The transfer of invaluable knowledge from the individual into corporate memory has therefore become a concern. Knowledge dissemination as a notion has emerged as a panacea for expensive corporate memory loss as it enables the sharing of information among employees eventually transforming all individual knowledge into organisational competencies.

Prenos znanja u okviru organizacije je od suštinske važnosti za budući uspeh kompanije. Sposobnost organizacije da iskoristi znanje i proizvode vrednost delimično određuje put organizacije ka uspehu. Trenutno, organizacije zapošljavaju raznolik sloj pojedinaca koji predstavljaju različite generacijske kohorte. Povećana mobilnost zaposlenih postala je realnost koja može predstavljati prednosti ali istovremeno i ogromne izazove. Ako mehanizmi upravljanje znanjem mobilne radne snage nisu uspostavljeni može doći do značajnog gubitka korporativne memorije. Svakako, ovo nije dobar znak za ukupan učinak organizacije. Upravljanje znanjem je stoga postao važan sastojak uspeha organizacije. Prenos neprocenjivog znanja od pojedinca ka korporaciji je postao važan. Pojam širenja znanja je nastao kao lek za skupe gubitke korporativne memorije jer omogućava razmenu informacija među zaposlenima koji na kraju kreiraju individualna znanja u organizacionoj nadležnosti. Ova empirijska studija koristi upitnik kojim su ispitani zaposleni u preduzećima za izgradnju i inženjering u Južnoj Africi. Praktične implikacije studije odnose se na hitne potrebe građevinskih firmi da počnu iznalaženje načina da poboljšaju socijalizaciju u projektima s obzirom da se širenje znanja tumački kroz društvenu perspektivu.