Hierdie artikel handel hoofsaaklik oor die subjektiwiteit van Suid-Afrikaanse vroue bespreek vanuit die oogpunt van vergifnis en versoening. Die prosesse van die Waarheids- en Versoeningskommissie (WVK) word as fokuspunt gebruik om oor die posisie van vroue na te dink. Die getuienis van 'n moeder voor die WVK asook ander narratiewe word bespreek teen die agtergrond van die konsep van "weiering" soos mee omgegaan binne die post-apartheid regsleer. Daar word gepoog om aan te dui dat die prosesse van die WVK bygedra het tot die huidige posisie van Suid-Afrikaanse vroue. "Weiering" word voorgehou as 'n moontlike alternatiewe benadering tot die reg wat eweneens alternatiewe moontlikhede na vore kan bring. In die artikel word daar voorgestel dat aandag aan die manlike kulturele orde geskenk moet word om sodoende die marginalisering van vroue aan te spreek. Verder word daar voorgestel dat die konsep van "weiering" die daaglikse lewe en stryd van Suid-Afrikaanse vroue kan uitlig en na vore bring.
Description:
An earlier version of this paper was also presented at
the Law Teacher’s Conference held in Stellenbosch during February of
2011.
This article is based on relevant parts of my LLM dissertation titled
Contemplating a Post-Apartheid Feminist Jurisprudence completed at the
University of Pretoria. (http://hdl.handle.net/2263/28101)
