Abstract:
Die geskille wat daar bestaan tussen predikant en lidmaat in die NHKA vra na ’n unieke ruimte in die Kerk in terme van ’n postmoderne samelewing. Verskillende perspektiewe lei baie maklik tot konflik in ’n gemeente. Konflik wat nie opgelos word nie, kan dikwels die werk van ampsdraers in ’n gemeente kniehalter. In hierdie navorsing volg ek ’n kontekstuele benadering tot die beoefening van praktiese teologie. ’n Postfundamentele prakties-teologiese raamwerk is gevolg. Die sosialekonstruksiediskoers en narratiewe epistemologie bied nuwe perspektiewe waarvolgens daar liminale ruimte kan ontstaan waarbinne meer as een perspektief kan bestaan. Binne ’n samelewing wat gekenmerk word deur sekularisme en privatisering, ondersoek ek die moontlikheid van ’n ruimte van eenheid te midde van diversiteit in die Kerk. In die navorsingsproses het ek gebruikgemaak van ses medenavorsers se ervarings ten opsigte van konflik en inkongruensie in ’n spesifieke konteks binne die Kerk. Ons het verder die moontlikheid ondersoek van ’n alternatiewe ruimte waar opnuut weer oomblikke van communitas in hierdie verhale kan ontstaan. In die navorsing is die ruimte daarvoor gevind in die beskrywing van twee metafore, naamlik: Die liminale hangbrug van genade en Die dans van vrede. Binne hierdie twee metafore het die medenavorsers hul verhale hervertel. My navorsing belig die belangrike bydrae van ’n interdissiplinêre gesprek in navorsing. In die navorsing speel die reistema ’n belangrike rol waar die leser uitgenooi word om saam met die medenavorsers ’n (liminale) ruimte te ontdek, in terme van inkongruensie tussen predikant en lidmaat. ENGLISH : Disagreements between pastors and church members in the Netherdutch Reformed Church of Africa require a unique space in the church in terms of a postmodern society. Different perspectives can easily lead to conflict in the church. Unresolved conflict may jeopardise the work of the clergy in a congregation. In this research, I follow a contextual approach to the pursuit of practical theology. A postfundamental practical theological framework is followed in the research. The social construction discourse and narrative epistemology offer new perspectives for developing a liminal space where more than one perspective can exist. Within a society characterised by secularism and privatisation, I examine the possibility of a space of unity amid diversity in the church. I involved six fellow researchers who have experienced conflict in a specific context within the church. We also examined the possibility of an alternative space where moments of communitas can once again occur in these stories. The research found space for this in the description of two metaphors, namely the liminal suspension bridge of grace and the dance of peace. The stories of the fellow researchers are retold within these two metaphors. My research highlights the important contribution of an interdisciplinary conversation in research. In the study, the journey theme plays an important role, and the reader is invited along with the fellow researchers into a (liminal) space to explore the conflict between the church minister and the church member.
