A critical reassessment of the explorer artist Charles Davidson Bell’s (1813-1882) "Cattle Boers' Outspan" (n.d)

Abstract

This article investigates the depiction of Afrikaner ancestry in Charles Davidson Bell’s (1813-1882) "Cattle boers’ outspan" (s.a.) (fig. 1) within the genre of explorer art. This critical revisiting of Bell – better known to philatelists as the designer of the much sought-after Cape triangular stamp – is regarded as important because it give[s] rise to questions such as how Bell and his contemporaries employed critical devices and visual codes that served to entrench and naturalise debasing perceptions of the subjects of their depictions. It is argued that Bell’s work within the genre [of] explorer art generally falls distinctly within the category of social documentation, which served the purpose of illustrating the curious and exotic within a South African historical context for a European audience. We also suggest that in the light of the scientific bias during the Victorian age that underpinned the depiction of colonised peoples, the notion of persuasive imaging is not only confined to the depiction of landscape but also to colonial depictions of Lacanian notions of O/others and O/otherness.

’n Kritiese herbesoek van die ontdekkerskunstenaar Charles Davidson Bell (1813-1882). Hierdie artikel ondersoek die uitbeelding van Afrikan[e]rvoorgeslagte in Charles Davidson Bell (1813-1882) se "Trekboere wat uitspan" ("Cattle Boers’ Oustpan") (s.a.) binne die ontdekkerskunsgenre. Hierdie kritiese herbesoek van Bell – beter bekend as die ontwerper van die gesogte Kaapse driehoekseël – word as belangrik geag omdat dit vrae ontlok oor hoe Bell en sy tydgenote gebruik gemaak het van piktorale ontwerp en visuele kodes om verskansde en “vernatuurliking” van persepsies van minderwaardigheid van subjekte wat uitgebeeld is, te versterk. Ons argumenteer dat Bell se werk binne die genre van Ontdekkerskuns terselfdertyd geplaas kan word binne die kategorie [van] sosiale dokumentasie ten einde die eienaardige en die eksotiese binne die Suid-Afrikaanse historiese en koloniale konteks aan ’n Europese gehoor te bied. Terselfdertyd is ons van mening dat in die lig van die wetenskaplike vooropingesteldheid van die Victoriaanse era wat onderliggend was aan die uitbeelding van die gekoloniseerdes, nie net betrekking het op die uitbeelding van landskappe nie, maar ook op die koloniale uitbeelding van Lacan se beskouing van A/ander en A/andersheid.