Die Nasionale Kredietwet 34 van 2005 (hierna die NKW) lei die konsep van
roekelose krediet vir die eerste keer In Suid-Afrikaanse kredietwetgewing in.
Die NKW poog om roekelose kredietverlening te voorkom deur
voorooreenkoms-assessering ingevolge artikel 81 daarvan verpligtend te
maak en maak verder voorsiening vir verskeie remedies ten opsigte van
roekelose krediet. Daar word aan die howe verskeie magte verleen
afhangende van die soort roekelose krediet wat toegestaan is. Aansienlike
onduidelikheid bestaan egter oor die basis waarop die magte van die hof om
te beveel dat ´n totale of gedeeltelike tersydestelling van die regte en
verpligtinge van die verbruiker, aan wie roekelose krediet soos beoog in
artikel 80(1)(a) en 80(1)(b)(ii) toegestaan is, uitgeoefen moet word. Dit is
voorts ook nie duidelik op watter basis ´n hof ten aansien van voormelde
soorte roekelose krediet moet besluit tussen tersydestelling van die
verbruiker se regte en verpligtinge of opskorting van die krag en effek van die
ooreenkoms nie. Hierdie bespreking stel praktiese ondersoek in na die aard
van roekelose krediet en die wyse waarop ´n voorooreenkoms-assessering
gedoen moet word. Die remedies ten opsigte van roekelose krediet word
ontleed in 'n poging om die praktiese effek van die magte van die hof vas te
stel ten opsigte van die verskillende gevalle van roekelose krediet waarvoor
die NKW voorsiening maak. Die prosedurele implikasies verbonde aan
roeklose krediet word ook ondersoek.
In the preamble to the National Credit Act 34 of 2005 (hereinafter “the
NCA”) it is inter alia stated that this comprehensive piece of consumer
credit legislation, of which the debt relief provisions effectively came into
operation on 1 June 2007, aims to promote responsible credit granting
and use and for that purpose prohibits reckless credit granting. Section
3(c) further elaborates on this objective by indicating that one of the
purposes of the NCA is promoting responsibility in the credit market by
encouraging responsible borrowing, avoidance of over-indebtedness and
fulfilment of financial obligations by consumers; and discouraging
reckless credit granting by credit providers and contractual default by consumers.
