Design, art and the notion of empathy

Abstract

When the notion of empathy (Greek: em-pathos), which in its broadest sense may be defined as the ability to have compassion for and an understanding of the thoughts, feelings, and situation of another being and humanity in general, is linked to the practice of design which is based on discursive consciousness, the question to be answered is: What role does this specific emotion play in the creation of useful objects and for whom are they intended? Empathic role-taking can be said to elicit altruistic behaviour and provides a vicarious experience, through putting the individual in the place of another who may be suffering, or in need of physical aid that may be relieved or assisted by a tool or object. This specially designed tool or object may be uniquely individual or capable of mass-production and a broader application in society. Goal-directed rational action defines us as humans, but the designer should have a passionate commitment to the continuous improvement of social well-being and also prioritise ecological issues in the interest of the future of the human race. Design has point and value because it is an activity that is based on a desire to obtain knowledge of reality, humanity and the principles of reason, goodness, nature and beauty in very general terms. Hopefully the future will lead to an attempt to avoid turning value into mere profit by marketing expendable products.

AFRIKAANS:Wanneer die begrip empatie (Grieks: em-pathos), wat in die omvattendste sin omskryf kan word as die vermoë om medelye vir en insig in die gedagtes, gevoelens en situasie van iemand anders en die mensheid as sodanig te hê, gekoppel word aan die praktyk van ontwerp wat op diskursiewe bewussyn gebaseer is, moet die volgende vraag beantwoord word: Watter rol speel hierdie spesifieke emosie in die skepping van gebruiksvoorwerpe en vir wie is hulle bestem? Empatiese emosies gee aanleiding tot altruïstiese handeling wat spruit uit die vermoë van ’n indiwidu om hom of haar te verseenselwig met iemand anders wat moontlik in lyding verkeer, of behoefte het aan liggaamlike hulp wat deur middel van ’n werktuig of ’n objek verlig kan word. So ’n spesifiek ontwerpte werktuig of objek kan moontlik uniek wees, bestem net vir een indiwidu, of dit kan massageproduseer word en ’n wyer toepassing in die samelewing verkry. Mense word gekenmerk deur doelgerigte rasionele handeling, maar die ontwerper behoort ’n passievolle toewyding te hê ten opsigte van die voortdurende verbetering van sosiale welsyn en ook voorrang verleen aan ekologiese kwessies ten bate van die toekoms van die menslike ras. Ontwerp het ’n doel en is van waarde, want dit is ’n aktiwiteit wat gesetel is in die wens om kennis te verwerf van die werklikheid, menslikheid en die beginsels van die rede, die natuur en skoonheid in die wydste sin. Hopelik sal daar in die toekoms ’n poging aangewend word om te voorkom dat waarde in wins omgeskep word deur die bemarking van weggooi-produkte.