This article is the second of a planned series being published in this Journal describing investigations of the condition of South Africa’s infrastructure, reasons for/contributory factors to this condition, and the consequences of this condition for service delivery and quality of life. The purpose of the article is not to critique any of the infrastructure condition measurements, but to convey to the reader a general impression of the direction in which the condition of public sector infrastructure in South Africa is heading, and to make inferences from that. The article introduces surveys which have been undertaken by credible institutions, including a number of national, provincial, and local government departments, state-owned companies, as well as the Auditor General to track South Africa’s public sector fixed infrastructure condition. Over the years, a number of these surveys, some of them tracking the condition of this infrastructure and others tracking various performance criteria which allow inferences of the infrastructure condition to be made, have shown that the infrastructure is, on average, not in a good state – thus hampering service delivery and, as a consequence, harming the economy and the quality of life of the population. However, the South African Institution of Civil Engineering, with its four “infrastructure report cards”, approximately five years apart, has provided the clearest picture of trends in infrastructure condition nationwide.
Hierdie artikel is die tweede van ’n beplande reeks wat in hierdie tydskrif gepubliseer
word en beskryf ondersoeke na die toestand van Suid-Afrika se infrastruktuur, redes
vir/bydraende faktore tot hierdie toestand, en die gevolge van hierdie toestand vir
dienslewering en lewenskwaliteit. Die doel van die artikel is nie om kritiek te lewer op
enige van die infrastruktuurtoestandmetings nie, maar om aan die leser ’n algemene
indruk oor te dra van die rigting waarin die toestand van openbare sektor-infrastruktuur
in Suid-Afrika inslaan, en daaruit afleidings te maak. Die artikel stel opnames bekend
wat deur geloofwaardige instellings onderneem is, insluitend ’n aantal nasionale,
provinsiale en plaaslike regeringsdepartemente, maatskappye in staatsbesit, en ook die
Ouditeur-generaal om Suid-Afrika se vaste infrastruktuurtoestand in die openbare sektor
na te spoor. Oor die jare, het ’n aantal van hierdie opnames, sommige van hulle wat
die toestand van hierdie infrastruktuur naspeur en ander wat verskeie prestasiekriteria
naspoor wat dit moontlik maak om afleidings van die infrastruktuurtoestand te
maak, getoon dat die infrastruktuur gemiddeld nie in ’n goeie toestand is nie – dus
dienslewering belemmer en, as gevolg daarvan, die ekonomie en die lewensgehalte
van die bevolking benadeel. Die Suid-Afrikaanse Instelling vir Siviele Ingenieurswese,
met sy vier “infrastruktuurverslagkaarte”, ongeveer vyf jaar uitmekaar, het egter die
duidelikste beeld van tendense in infrastruktuurtoestand landwyd verskaf.
