Water in Yeoville : considering fantasy and fragment in responsive urban placemaking

Abstract

Johannesburg's urban fabric is characterised by fragmentation. The natural landscape beyond and its remnants in the city are absorbed in a diffuse urban landscape. In the development of the public park in Yeoville, it is evident that an escalation in the population exacerbates urban expansion characterised by fragmentation and dissolution of the urban form. The scheme proposes the use water for leisure as a means to establish a relationship between the city's users and the natural environment. In the pursuit of responsive urban place making control is taken over the effect of fragmentation on urban development in the park and the fantastical nature as well as the use of water is considered in public urban spaces where it has largely been absent. An existing pool is the catalyst for the programme of swimming and recreation where unbounded fantasy transcends the user from the physical boundaries of the pools of water to become one with the natural environment. The proliferation of existing types of fragments fi nds expression in a series of courtyards that are spatial types of enclosure that offer retreat and seclusion from the context to meet the demands of the overburdened public space. The use and inherent nature of water informed the form and concept of water collection, storage, treatment and use for swimming and cleansing and is central to the narrative of navigation of the courts and pools. The value of the architecture as a contextual response lies in the exploration of the manifold relationships between the city user, urban fabric and the natural environment and urban as well as human scale at which the haptic experience unfolds.

Johannesburg se stedelike weefsel word gekenmerk deur fragmentasie. Die natuurlike landskap en dit wat daarvan oor is in die stad word in 'n uiteenlopende en verbrokkelende stedelike landskap geabsorbeer. In die ontwikkeling van die publieke park in Yeoville, is dit ooglopend dat 'n styging in die bevolking stedelike groei wat gekenmerk word deur fragmentasie en ontbinding van stedelike weefsel, vererger. Die skema beoog om deur middel van water gebruik vir plesier 'n verhouding te vestig tussen die stedelike gebruiker en hul natuurlike omgewing. In die strewe na reaktiewe stedelike plekmaak word beheer geneem oor die effek wat fragmentasie op stedelike ontwikkeling in die park het en die fantastiese natuur sowel as die gebruik van water word oorweeg in publieke stedelike ruimtes waar dit grootliks nagelaat was. 'n Bestaande publieke swembad is die katalis vir 'n program van swem en ontspanning waar die gebruiker deur ontbonde fantasie fi siese grense van poele water oortref om een met hul natuurlike omgewing te word. Die doelbewuste voortbestaan en groei van bestaande fragment-tipes vind uitdrukking in 'n reeks binnehowe wat ruimtelike tipes van omsluiting - wat afsondering van die konteks te weeg bring - om die vereistes van oorlaaide publieke ruimtes te verlig. Die gebruik en inherente natuur van water het die vorm en konsep van water-opgaarding, berging, behandeling en gebruik vir swem en reiniging ingelig en is 'n kerngedagte in die narratief van ontdekking van die binnehowe en poele. Die waarde van die argitektuur as kontekstuele reaksie l? in die ondersoek na die meervoudige verhoudings tussen die stadsgebruiker, stedelike weefsel en die natuurlik omgewing op 'n stedelike sowel as 'n menslike skaal waar 'n tasbare ervaring ontvou.