Jong kinders se gebruik van kommunikasiefunksies voor en na kogleêre inplanting

Abstract

AFRIKAANS : Hierdie artikel beskryf vyf jong kinders met kogleêre inplantings se gebruik van kommunikasiefunksies, in 'n poging om die invloed van die kinders se vroeë intensionele kommunikasiegedrag op hulle individuele kommunikasievaardighede ná kogleêre inplanting te ondersoek. Video-opnames van elk van die vyf deelnemers in ongestruktureerde vryespelinteraksie met hulle versorgers, vóór kogleêre inplanting en twaalf en agtien maande ná kogleêre inplanting, is gebruik om die aard en die voorkoms van hulle kommunikasiefunksies oor tyd te identifiseer. Die Communicative Intention Inventory (Coggins & Carpenter, 1981) is gebruik om die kommunikatiewe gedrag van die deelnemers te klassifiseer volgens die soorte kommunikasiefunksies wat gebruik is. Resultate van die ondersoek toon dat die aard en die voorkoms van die kommunikasiefunksies merkbaar vóór en ná kogleêre inplanting verskil het en die deelnemers se toenemende bevoegdheid om aan gespreksinteraksie deel te neem, gedemonstreer het. Individuele verskille tussen die deelnemers in hulle gebruik van heuristiese en informatiewe kommunikasiefunksies het moontlik 'n verklaring gebied vir die voorkoms van interkliëntvariasie in die tempo van verbale kommunikasie-ontwikkeling ná kogleêre inplanting. Die resultate word as betekenisvol beskou in die kliniese besluitnemingsproses met betrekking tot die kogleêre-inplantingkandidaatskap van jong kinders onder die ouderdom van drie jaar met 'n ernstige gehoorverlies en hulle terapeutiese hantering. Die resultate dra ook by tot die identifisering van 'n objektiewe vroeë kommunikasie-evalueringsprotokol vir jong kinders met 'n ernstige gehoorverlies in 'n prelinguistiese stadium van taalontwikkeling.

ENGLISH : This paper describes the communication functions of five young children with cochlear implants in order to study the influence of these children’s early intentional communication on their individual communication skills after cochlear implantation. Video recordings of each of the five participants in unstructured free play interaction with their caregivers, before cochlear implantation and twelve and eighteen months after cochlear implantation, were used to identify the type and occurrence of their communication functions over time. The Communicative Intention Inventory (Coggins & Carpenter, 1981) was used to classify the communicative behaviour of the participants according to the types of communication functions that were used. Results of the study show that the type and occurrence of the communication functions differed before and after cochlear implantation and demonstrated the participants’ increased ability to participate in conversation. Individual differences amongst the participants in their use of informative and heuristic communication functions could possibly account for interclient variability in the rate of verbal communication development after cochlear implantation. The results are seen as meaningful in clinical decision-making regarding the suitability of young children under the age of three with a profound hearing loss for cochlear implantation and their therapeutic management. The results also contribute to the identification of an objective protocol for the evaluation of the early communication of young children with a profound hearing loss who are in a prelinguistic stage of language development.