Abstract:
Verskillende kliniese proewe word tans in Suid-Afrika onderneem om middels en
strategieë vir die voorkoming van MIV-besmetting te ontwikkel. Hierdie artikel
ondersoek die aanspreeklikheid van die navorser wat MIV-verwante kliniese proewe
onderneem sonder die deelnemer se ingeligte toestemming aan die hand van die
gemenereg, regspraak en wetgewing. In die besonder word navorser-aanspreeklikheid
tydens voorkomende of nie-terapeutiese MIV-verwante kliniese proewe ondersoek.
Alhoewel ingeligte toestemming tot deelname aan kliniese proewe in artikel 12(2)(c) van
die Suid-Afrikaanse Grondwet vervat word, is die omvang van hierdie bespreking beperk
tot die Suid-Afrikaanse gemenereg, regspraak en wetgewing, aangesien ’n latere artikel
grondwetlike aspekte aanspreek. ’n Oorsig van die juridiese basis van ingeligte
toestemming in die Suid-Afrikaanse reg word weergegee asook die regsgevolge van ’n
navorsingsingreep sonder die ingeligte toestemming van die deelnemer.
