Can the National Credit Act by agreement be made applicable to (excluded) juristic persons?

Abstract

Kan die National Credit Act 34 van 2005 deur ooreenkoms tussen die partye van toepassing gemaak word op ’n kredietooreenkoms wat buite die toepassingsgebied van die Wet val? Die artikel handel oor die vraag of die National Credit Act 34 van 2005 (die Wet) by wyse van wilsooreenstemming deur die partye tot ’n kredietooreenkoms op hulle ooreenkoms van toepassing gemaak kan word onder omstandighede waar die Wet, volgens die bepalings daarvan, nie op die ooreenkoms van toepassing is nie. Die vraag is tersaaklik in die lig van teenstrydige hofbeslissings in dié verband. Die vraag word ondersoek aan die hand van die toepassing van die Wet op borgooreenkomste, die uitsluiting van sommige regspersoon- verbruikers van die toepassingsveld van die Wet, die doelstellings van die Wet en die belang van laasgenoemde wanneer die Wet uitgelê word, asook ’n opsomming en bespreking van gemelde beslissings. Daar word tot die gevolgtrekking gekom dat die onderhawige vraag bevestigend beantwoord moet word onderhewig daaraan dat daar van die beginsels van inlywing deur inkorporasie gebruik gemaak word.